“Mijn allereerste herinnering speelt zich af in het kantoor in de oude keuken aan de Bothastraat 8.”
Een metselaar schreef eens op een muur: “Deze gaat er over vijf jaar weer uit!”
In verhaal 45 heb je kennis kunnen maken met Jeroen en Gerard Brok. Vandaag deelt Jeroen verschillende herinneringen over zijn tijd bij Brok Interieur en dat begint al vroeg, namelijk in zijn kindertijd. Omdat het veel mooie herinneringen zijn, vandaag deel 1. dinsdag en vrijdag volgen deel 2 en 3. Veel leesplezier!
Mijn allereerste herinnering speelt zich af in het kantoor in de oude keuken aan de Bothastraat 8. Je keek er uit op de binnenplaats en het regende hard met dikke druppels. Deze maakten op de natte grond mooie rondjes met opspattend water in patronen. Dat maakte grote indruk.
In het kantoor stond een houten bureau met een groot werkblad. Met regelmaat zat de accountant, de heer Krook, aan het bureau te werken. Als hij er was, vaak een hele dag en hij at met ons mee, kroop ik onder het bureau en kreeg dan een pepermuntje van hem.
In 1956 werd er nieuw gebouwd aan de Drienerstraat 47, het was de tijd van de wederopbouw. Ik herinner me dat ik het bijzonder vond dat de betonwagen het beton stortte voor de vloer met de stortpijp door een kozijn waar de etalageruiten in moesten komen. Wij verhuisden vervolgens naar de nieuwe bovenwoning en Bothastraat 6 en 8 werden bij de nieuwbouw aangetrokken en deden ook dienst als winkel.
Later werd er bijna elke vijf jaar wel verbouwd of uitgebreid. Mijn vader durfde in die tijd geen geld te lenen van de bank en elke keer als er weer genoeg was gespaard werd dit geïnvesteerd in de zaak. Ik kende inmiddels de bouwvakkers en mocht vaak meehelpen met kleine klusjes. De aannemer was de broer van mijn vader. Een metselaar schreef eens op een muur: “Deze gaat er over vijf jaar weer uit!”
Na een grotere verbouwing was er dan een feestelijke opening, een kapelaan van de Lambertuskerk kwam de zaak eerst inzegenen. Herman Extercate van het café op de hoek verzorgde dan de drankjes.
Het pand van de buren aan de Bothastraat 10 werd aangekocht rond 1964. Hier woonde Gerrit van Heek, hij had een schildersbedrijf met een werkplaats achter de woning. Wij verhuisden van de bovenwoning terug naar de Bothastraat. De bovenwoning werd bij de winkel aangetrokken na een forse verbouwing. De verfpotten en de ladders in de werkplaats maakten plaats voor houtbewerkingsmachines, een werkbank met gereedschap en houtvoorraad voor de meubelmaker Johan Wolbers, wij noemden hem Jan. In het voormalige kantoor van Van Heek stond een grote werktafel en een professionele naaimachine voor de heer Staverman de stoffeerder, ik noemde hem ome Staverman. Hier lag ook een voorraad crin (paardenhaar dat werd gebruikt als afdek- en vulmateriaal) en binnenveren voor het stofferen van meubelen. In de werkplaats stond een potkachel waar altijd een keteltje beenderlijm op stond. Johan deed reparaties aan meubelen en paste waar nodig meubelen aan aan de wensen van de klant.
Vaak was ik tussen de middag in de werkplaats te vinden en Johan leerde mij dan dat je het gereedschap het werk moet laten doen. Ik timmerde en zaagde er wat op los, maar er heeft nooit een goede timmerman in mij gezeten ondanks alle aanwijzingen!
Staverman naaide vitrage en gordijnen en voorzag meubelen van nieuwe bekleding. Bijzonder vond ik hoe hij binnenvering-zittingen kon maken. De stalen veren werden met henneptouw aan elkaar gekoppeld. De drukverdeling moest overal hetzelfde zijn waarna de veren werden afgedekt met crin. Hij was een echte ambachtsman.
Maak nu een afspraak bij een van onze adviseurs: Afspraak maken